Η ελληνική μουσική διαφοροποιείται ανάλογα με τις ιστορικές περιόδους. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιώτητα σε ποιο βαθμό η ελληνική μουσική του σήμερα σχετίζεται με παλιότερες μορφές της, υποστηρίζεται όμως από πολλούς Έλληνες και ξένους μουσικολόγους, με κυριότερο τον Σαμουέλ Μπω-Μποβύ, ότι υπάρχει μια συνεχής εξέλιξη από την αρχαία ελληνική μουσική έως και το δημοτικό τραγούδι, η οποία μαρτυρείται, εκτός από τη γλώσσα, στο ρυθμό, τη δομή και τη μελωδία. Γενικά η Ελληνική μουσική μπορεί να διακριθεί σε δύο μεγάλες κατηγορίες: την ελληνική παραδοσιακή μουσική και την Βυζαντινή Μουσική με πιο ανατολικούς ήχους και όσον αφορά τα μουσικά τους όργανα, αυτά ήταν έγχορδα, κρουστά και πνευστά.
Ιστορία – Εξέλιξη – Διαμόρφωση
- Αρχαία Ελληνική Μουσική (στην περίοδο αυτή υπάρχει απόλυτη ταύτιση της ποίησης, με τρόπο που ήχος και λόγος συνταιριάζονταν σε ένα αδιαίρετο σύνολο. Ο ρυθμικός στίχος υπαγόρευε το ρυθμό της μελωδίας). Ελληνιστική Περίοδος (αυτή τη περίοδο ο λόγος, η μουσική και ο χορός αρχίζουν να διαχωρίζονται σε ξεχωριστούς κλάδους και να μην αποτελούν μια τέλεια ενότητα όπως πριν).
- Βυζαντινή – Μεταβυζαντινή Μουσική (Εξυπηρέτησε βασικά την Εκκλησία και αποτελεί μια σύνθεση από αρχαία ελληνικά στοιχεία και διάφορες ανατολικές μουσικές επιδράσεις. Χαρακτηριστικά στοιχεία είναι η μονοφωνία, η έλλειψη ενόργανης συνοδείας και το σημειογραφικό παρασημαντικό της σύστημα, που εξελίχθηκε σταδιακά στο πέρασμα των αιώνων).
- Νεοελληνική Μουσική (καλύπτει χρονικά την περίοδο από τον 16ο αιώνα έως τη σημερινή εποχή. Το ελληνικό δημοτικό τραγούδι αναπτύχθηκε παράλληλα με την βυζαντινή εκκλησιαστική μουσική και διαδόθηκε κυρίως με προφορικά μέσα. Οι περισσότεροι μελετητές διαιρούν την ελληνική δημοτική μουσική σε δύο ομάδες: σε στεριανή και νησιώτκη μουσική. Στα μεγάλα αστικά κέντρα αναπτύχθηκε κατα σειρά το ρεμπέτικο, το λαϊκό τραγούδι, η μελοποιημένη έντεχνη μουσική και η σταδιακή αναμόρωση τους (ελαφρολαϊκό, αρχοντορεμπέτικο) . Τα υπόλοιπα είδη μουσικής είναι είτε δάνεια (ποπ, ροκ, χιπ χοπ, ηλεκτρονική μουσική) είτε μίξη ελληνικής και ξένης μουσικής (Ελαφρό τραγούδι του μεσοπολέμου, Νέο Κύμα. Σημαντκό ρόλο έχουν παίξει βεβαίως και οι γειτονικές επιδράσεις και η τηλεόραση και το ραδιόφωνο.
Οι ελληνικοί χοροί είναι και αυτοί στηριγμένοι στην ιστορία και την μουσική παράδοση της κάθε περιοχής μας. Ιδιαίτερα στους ελληνικούς ομαδικούς χορούς τα βήματα και η ταχύτητα εκτέλεσεις είναι προκαθορισμένη αφού ο ένας χορευτής στηριζεται από τον άλλο χορευτή ή τον πρωτοχορευτή. Στον ατομικό χορό παρά το γεγονός ότι ο μουσικός ρυθμός καθορίζει και εδώ τα ίδια τα βήματα και την ταχύτητα εκτέλεσης υπάρχει στον χορευτή μια σχετική ελευθερία και ποικιλία κινήσεων. Από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, ο χορός, η κίνηση, η διάθεση κυμαίνεται πάντα από τους εξωγενείς και εσωγενείς (ψυχικούς) παράγοντες που βιώνει εσωτερικά και εξωτερικεύει χορευτικά ο χορευτής.